The Demopædia Encyclopedia on Population is under heavy modernization and maintenance. Outputs could look bizarre, sorry for the temporary inconvenience
Dictionnaire démographique multilingue (première édition, 1958)
Perte de nationalité
Traduction | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Section | Français 331 |
Arabe 331 |
Tchèque 331 |
Allemand 331 |
Anglais 331 |
Espagnol 331 |
Finnois 331 |
Italien 331 |
Polonais 331 |
Portugais 331 |
Russe 331 |
331-1 | naturalisation | تجنس (تجنس) | naturalisace | Einbürgerung —Naturalisierung —Naturalisation |
naturalization | naturalización | kansalaistamisella | naturalizzazione | naturalizacja | NATURALIZAÇÃO | Натурализация |
331-2 | naturalisé | متجنسون (تجنس) | naturalisovaný | einbürgern —naturalisieren |
naturalized citizen —naturalized person |
naturalizado | kansalaistettu | naturalizzato | obywatel naturalizowany | NATURALIZADO | Гражданин по происхождению —Натурализованный гражданин |
331-3 | décret de naturalisation | شهادات التجنس (تجنس) | listina o udělení státního občanství | Einbürgerungsurkunde | certificate of naturalization | decreto de nacionalización | kansalaistämistodistus | decreto di naturalizzazione | akt nadania naturalizacjl | CERTIFICADO de naturalização —DECRETO de naturalização |
Свидетельство метрическое о натурализации |
331-4 | retrait de nationalité | سحب شهادات التجنس (سحب) | odnětí státního občanství | Widerruf der Einbürgerung | revoke | revocación —anulación de la nacionalidad |
kansalaisuudesta vapauttaminen —kansalaisuuden peruuttaminen |
revoca della cittadinanza | cofnięcie naturalizacji | ANULAR | Лишение гражданства |
331-5 | perte de nationalité | فقد الجنسية (فقد) | ztráta státního občanství | Verlust der Staatsangehörigkeit —Entlassung aus der Staatsangehörigkeit —Ausbürgerung |
loss of nationality | pérdida de la nacionalidad | kansalaisuuden menettäminen | perdita della cittadinanza | utrata obywatelstwa | PERDA da nacionalidade | Утрата гражданства |
331-6 | double nationalité | ازدواج الجنسية (جنسية) | státní dvojí občanství | doppelte Staatsangehörigkeit —doppelte Staatsbürgerschaft —doppeltes Bürgerrecht |
dual nationality | doble nacionalidad | kaksinkertainen kansalaisuus | doppia nazionalità | podwójne obywatelstwo | DUPLA nacionalidade | Двойное гражданство |
331-7 | étranger résidant | غرباء المقيمون (غريب) | cizinec se stálým bydlištěm | (im) Gastland wohnhafter Ausländer | resident alien | extranjeros residentes | vakinaisesti maassa asuva ulkomaalainen | straniero residente | obcokrajowcy zamieszkali | ESTRANGEIRO residente | Постоянные резиденты |
331-8 | étranger de passage | غرباء الزائرون (زائر) | cizinec s přechodným pobytem | vorübergehend anwesender Ausländer | alien visitors —alien, visiting |
extranjeros transeúntes | tilapäisesti maassa oleva ulkomaalainen | straniero di passaggio | obcokrajowcy przyjezdni | ESTRANGEIRO em trânsito —TURISTA —VIAJANTE |
Временно проживающие |
La naturalisation1 confère à un étranger (330-2) la qualité de citoyen (330-1), lequel est alors dit naturalisé2. En France, la naturalisation résulte d’un décret de naturalisation3. Certaines législations prévoient une procédure de retrait de la nationalité4 (cf. 330-4), et éventuellement d’autres circonstances entraînant la perte de la nationalité5. Le classement des habitants par nationalité peut être compliqué par les cas de double nationalité6. Parmi les étrangers, on établit parfois une distinction entre étrangers résidants7, installés à demeure dans le pays, et étrangers de passage8, qui ne s’y trouvent qu’à titre temporaire.
- 1. naturalisation, s. f. — naturaliser, v. t.
L’acquisition de nationalité peut s’effectuer aussi par d’autres voies, notamment par déclaration de nationalité lorsque certaines conditions se trouvent réalisées. - 2. Par extension, le mot naturalisé est parfois employé pour désigner des personnes ayant acquis la nationalité de leur pays de résidence par d’autres voies que la naturalisation (cf. note précédente).
- 3. lettre de naturalité, sous l’ancien régime.
- 7. aubain (vx.), s. m.
- 8. pérégrin (vx.), s. m.
|